مقایسه غلظت سرمی برخی عناصر در شتران گنده‏خوار و سالم

گنده‏خواری (pica or allotriophagia) در اغلب موارد به‏دنبال اختلالات گوارشی، عوارض متابولیکی، بیماری های انگلی ویا در پی برخی کمبودها رخ می‏دهد و در ادامه منجر به بروز مسمومیت، تورم ضربه‏ای نگاری، پریتونیت، اختلال در عملکرد دریچه نگاری- هزارلایی، انباشتگی شیردان، تورم شیردان و انسداد روده می‏شود. در مطالعه حاضر قبل از نحر، جنس، محدوده سنی و محل نگه داری شترها تعیین و خونگیری به‏عمل آمد و پس از کشتار، پیش معده و معده 300 نفر شتر بررسی و محتویات گوارشی جهت حضور اجسام خارجی به دقت بازرسی شد. در مجموع از 20 نفر شتر سالم و 20 نفر شتر مبتلا به گنده‏خواری خون‏گیری انجام و نمونه سرم جهت تعیین سطوح سرمی آهن، مس، روی، فسفر، سلنیوم، کبالت و نسبت مس به روی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بررسی کشتارگاهی نشان داد که 36 نفر دچار گنده‏خواری بودند و میزان وقوع معادل 12 درصد برآورد شد. اجسام فلزی با فراوانی نسبی 33/33 درصد، بیشترین و چوب با 26/5 درصد، کمترین وقوع را به ‏خود اختصاص دادند. از سوی دیگر سطح سرمی آهن، مس، فسفر، سلنیوم، کبالت و نسبت مس به روی شتران گنده‏خوار به‏طور معنی داری کمتر از شتران سالم بود (05/0<p). همچنین سطح سرمی روی، مس و فسفر شتران نر گنده‏خوار به‏طور معنی‏دار کمتر از جنس ماده و برعکس سطح سرمی کبالت نرها بیش‏تر از ماده‏ها بود. چنین نتیجه‏گیری می‏شود که کمبود عناصری همچون آهن، مس، فسفر، سلنیوم و کبالت، نقشی احتمالی را در گنده‏خواری شترها بر عهده دارند.