دلایل، بسترها و پیامدهای مزاحمت های کلامی از نظر دانشجویان دختر دانشگاه ایلام

مزاحمت کلامی نوعی از مزاحمت خیابانی و اعمال خشونت علیه زنان است که زنان در جوامع مختلف از جمله ایران به انحای مختلف آن را تجربه می‏کنند و امنیت روانی، ذهنی و عینی آنان را به مخاطره می‏اندازد. پیامدهای نامطلوب آن بر فعالیت اجتماعی زنان و القای محیطی اشباع شده از ناامنی برای آنان مطالعه تجربه زنان در این مورد را ضروری می‏کند. از این رو، هدف این پژوهش واکاوی دلایل و زمینه ‏های بروز مزاحمت کلامی، راهبردهای مقابله ‏ای و نیز پیامدهای این نوع آزاردیدگی برای دانشجویان دختر در فضاهای عمومی است. در این تحقیق، با استفاده از روش نظریه ‏پردازی زمینه ‏ای، افراد مورد مطالعه از طریق روش نمونه‏ گیری هدفمند از بین دانشجویان دختر دانشگاه ایلام، دارای تجربه حضور در مکان های عمومی و دارای تجربه آزاردیدگی انتخاب شده‏اند و گردآوری داده‏ ها با بهره‏ گیری از فن مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شده است. داده‏ های به دست آمده با استفاده از امکانات نرم افزار تحلیل داده‏ های کیفی Maxqda نسخه 2018 تحلیل شده ‏اند. در مرحله کدگذاری باز، تعداد 298 گزاره معنادار و 97 مفهوم اولیه به دست آمد. در مرحله کدگذاری محوری نیز با تلفیق مفاهیم، 45 زیر مقوله و 20 مقوله محوری مشخص شد و با فهم دلالت های نهفته در مفاهیم و مقوله ‏ها، به کشف مقوله هسته مبادرت شد. نتایج تحقیق حاکی از «درماندگی آموخته شده» و عادت شدن نقش «قربانی منفعل» برای دختران است که به تقویت بسترها و شرایط مشحون از مولفه ‏های فرهنگ مردسالارانه کمک می‏کند. ماحصل کلی تحقیق را باید ذیل مقوله هسته تحقیق یعنی «مرسوم شدن سکوت زناندر برابر آزارگری»مورد تحلیل قرار داد که اشکالی از خرده فرهنگ انحرافی را پرورش می‏دهد.