تاثیر عملیات نیتراسیون گازی بر رفتار خوردگی پوشش TiO2 ایجادشده به روش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی

هدف این پژوهش بررسی رفتار خوردگی پوشش دوپلکس TiO2-N ایجادشده به روش اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی و نیتراسیون گازیاست. در مرحله اول، عملیات پوشش دهی به روش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی در الکترولیت حاوی ترکیبات سدیم کربنات و سدیم هیدروکسید برای تشکیل TiO2 انجام شد. در فرایند دوم پوشش دهی، فلز تیتانیم همراه با پوشش اکسید تیتانیم درون کوره تیوبی با دمای  1000 به مدت 6ساعت نیتروره شدند تا خواص خوردگی پوشش های به دست آمده باهم مقایسه شود. از آزمون های تفرق اشعه ایکس برای فازیابی، میکروسکوپ الکترونی روبشی برای ارزیابی مورفولوژی و ساختار سطح و مقطع پوشش ها و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک همراه با طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی نیز برای بررسی رفتار خوردگی استفاده شد. نتایج آزمون پراش اشعه ایکس نشان داد که پوشش اکسید تیتانیم از فاز روتیل و نمونه های نیتروره شده از فازهای نیترید تیتانیم و TiO0.34N0.74تشکیل شده اند. مورفولوژی پوشش ها نشان داد که پوشش نمونه اکسید تیتانیم دارای میکرو حفراتی مشهور به ساختار پنکیکی با قطر 1/4 میکرون بر روی سطح است. همچنین مورفولوژی سطحی پوشش اکسید تیتانیم نیتروره شده حاکی از تغییر جزیی در سطح و کاهش قطر حفرات به اندازه 8/2 میکرون است که دلیل آن نفوذ نیتروژن در پوشش اکسید تیتانیم است. در پایان نیز نتایج امپدانس و پلاریزاسیون مشخص کرد که نمونه اکسید تیتانیم به دلیل ساختار عایق و متراکم اکسیدی مانع از انتقال بیشتر یون خورنده به سطح فلز شده و مقاومت آن نسبت به دیگر نمونه ها تا 10برابر بهبود یافته است.