جریان شناسی تفاسیر عرفانی از نخستین تفاسیر تا تفسیر عبدالرزاق کاشانی بر اساس آیه رویت

از دیرباز تا کنون قرآن در مرکز توجه مفسران بسیاری از فقیه و متکلم و فیلسوف و محدث بوده و هر یک بنابر آبشخور فکری خود، تاویلی از آیات آن به دست داده اند؛ اما صوفیه و عرفا با تکیه بر کشف و شهود و معرفت خاص خود و با روشی متفاوت از دیگر مفسران، قرآن را تفسیر کرده اند. در نگاه کلی به سیر این تفاسیر از نخستین ادوار تا دوره های بعد، متوجه شباهت ها و تفاوت هایی در شیوه تفسیری قرآن می شویم. نویسندگان در این مقاله به منظور پی بردن به وجوه مشترک و متفاوت تفاسیر مورد نظر و روشن ساختن جریان شناسی آن ها ، آیه رویت(143 اعراف)  را که در اغلب پژوهش ها و تفاسیر قرآنی، اساس واقع شده، مبنای پژوهش خود قرار داده اند . در این تحقیق با تکیه بر آیه رویت، سیر تطور 6 تفسیر عرفانی شامل: تفسیر منسوب به امام صادق، حقایق التفسیر سلمی، لطایف الاشارات قشیری، کشف الاسرار میبدی، عرایس البیان روزبهان بقلی و تاویلات القرآن عبدالرزاق کاشانی  مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد، همواره سیر این تفاسیر از سادگی به دشواری و از شیوه روایی به تاویل و رمز حرکت داشته است.