اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر سرسختی و بهزیستی روان شناختی زنان افسرده

هدف نهایی روان شناسی مثبت گرا شناسایی سازه ها و شیوه هایی است که بهزیستی و شادکامی انسان را در پی دارد؛ از این رو مطالعه حاضر، با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر سرسختی و بهزیستی روان شناختی زنان افسرده انجام شد.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلا به افسردگی بود که در شش ماه دوم سال 1397 برای درمان به کلینیک خدمات روان شناختی بهنود شهر اسلامشهر مراجعه کرده بودند. نمونه موردمطالعه شامل 30 نفر بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه 15 نفری (آزمایش و گواه) به صورت تصادفی قرار گرفتند. اعضای هر دو گروه مقیاس سرسختی روان شناختی کیامریی و همکاران (1377) و فرم کوتاه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) را تکمیل کردند. سپس هشت جلسه 60 دقیقه ای مداخله آموزشی مثبت اندیشی برای گروه آزمایش برگزار شد و پس از آن، هر دو گروه مجددا ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنی داری 0٫01 تحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره حاکی از افزایش سرسختی و بهزیستی روان شناختی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بود (0٫001>p).

نتیجه گیری: 

بر اساس یافته های این پژوهش از آموزش مثبت اندیشی می توان برای ارتقای سرسختی و بهزیستی روان شناختی زنان افسرده استفاده کرد.