تحلیل فقهی تاثیر عقد ازدواج در احرام بر حرمت ابدی

از عقود مهم در شرع، «عقد ازدواج» است که برای آن شرایط و موانعی در نظر گرفته شده است؛ به این معنا که شارع اجازه انعقاد این عقد را در هر زمانی نداده است. یکی از زمان هایی که عقد ازدواج باطل بوده، و افزون بر حکم وضعی، دارای حرمت تکلیفی نیز می باشد، عقد در حال احرام است. فقیهان بر این باورند که چنانچه این عقد با علم به حرمت منعقد گردد، افزون بر حکم وضعی بطلان، حرمت ابدی نیز می آورد. به این معنا که طرفین نمی توانند پس از خروج از احرام و محل شدن دوباره با هم ازدواج کنند. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، پس از بررسی و طرح دیدگاه های گوناگون، درباره حرمت ابدی، به بررسی و تحلیل ادله حرمت آوری عقد در حال احرام پرداخته و به این نتیجه دست یافته است که این ادله از اتقان برخوردار نیستند و توانایی اثبات چنین حرمتی را ندارند و عدم حرمت آوری ابدی ازدواج در حال احرام، مطابق با اصل اولیه جواز می باشد.