بررسی تاثیر گسترش راه های روستایی بر شاخص فقر روستایی در استان های ایران

پیامدهای نامطلوب اقتصادی، اجتماعی و سیاسی فقر، دولت ها را بر آن داشته تا بهبود وضعیت فقرا را در صدر اولویت های خود قرار دهند. از این رو برای سیاست گذاران شناخت درست از میزان فقر و نیز بررسی چگونگی اثر گذاری متغیرهای اقتصادی و سایر عوامل تاثیرگذار بر آن به ویژه در مناطق روستایی، اهمیت بالایی دارد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر گسترش راه های روستایی بر فقر در مناطق روستایی 28 استان کشور طی دوره 1395-1380، با استفاده از ریز داده های طرح هزینه درآمد خانوار می باشد. برای این امر ابتدا شاخص فقر سن برای مناطق روستایی کشور به تفکیک استان ها محاسبه شده است. این شاخص نشان می دهد، فقر در سال های انتهایی دوره مورد بررسی برای کل کشور و نیز اکثر استان ها افزایش یافته است. طبق نتایج، استان سیستان و بلوچستان بدترین وضعیت فقر را در میان 28 استان کشور داشته و استان تهران دارای وضعیت مطلوبی بوده و پایین ترین سطح فقر را داراست. نتایج تخمین ها نشان می دهند که در کوتاه مدت، توسعه راه های روستایی نمی تواند روی فقر تاثیر گذار باشد ولی در بلندمدت می تواند روی فقر تاثیر معکوس داشته باشد، به طوری که سبب کاهش فقر شود.