تحلیلی بر مفهوم توسعه شهری دانش‏ بنیان با تاکید بر عامل شکاف دیجیتال در کلانشهرهای ایران (مورد: تبریز 2018)

مفهوم توسعه شهری دانش‏بنیان در برنامه‏ریزی شهری، به عنوان پارادایمی در حال تکوین مطرح است و از آن به عنوان یکی از مهم‏ترین نظریه‏های توسعه شهری قرن 21 یاد می‏شود. در این راستا، شهرها جهت ایجاد رقابت و توانمند‏سازی خود و افزایش کیفیت زندگی شهروندان نیازمند قرار گرفتن در این مسیر از توسعه هستند. در راه نیل به این هدف، چالش‏هایی می‏تواند مانع از تحقق چنین مفهومی در شهر شود. یکی از این مسایل که از آن به عنوان یکی از چالش‏های اساسی توسعه شهری دانش‏بنیان یاد می‏شود، عامل شکاف دیجیتال است. شکاف دیجیتال به نابرابری در سطوح دسترسی به امکانات و تسهیلات تکنولوژی اطلاعاتی و ارتباطی اطلاق می‏شود. در این رابطه، هدف پژوهشگران، تحلیل و بررسی عوامل تاثیرگذار عامل شکاف دیجیتال در توسعه دانش‏بنیان در شهر تبریز به صورت ایجاد معادله ساختاری متشکل از یک سیستم از متغیرهای شکاف دیجیتال و توسعه شهری دانش‏بنیان است. روش به کار گرفته شده، در این پژوهش توصیفی، تحلیلی، علی و رویکرد حاکم بر آن پیمایشی است. در این راستا، متغیرهای شکاف دیجیتال و توسعه شهری دانش‏بنیان در نرم‏افزار MiCMac با استفاده از نظرات کارشناسان تحلیل گردید و عوامل تاثیرگذار در توسعه شهر دانشی مشخص گردید. بر اساس نتایج بدست‏آمده در این پژوهش، متغیرهایی نظیر مداخلات مدیریتی، دسترسی باند پهن، کیفیت زندگی، تاثیر دولت، دولت الکترونیک، رهبری کارا و... از عوامل کلیدی در جهت چیرگی بر شکاف دیجیتال و همچنین تحقیق شهر دانش‏بنیان محسوب می‏شوند.