مطالعه تاثیر بیدردی اپیدورال بر روند زایمان

درد زایمان از شدیدترین دردهایی است که زنان آن را تجربه می کنند و یکی از قابل اعتمادترین و ایمن ترین روش ها برای غلبه بر این درد، بیدردی اپیدورال است. اگر چه در بسیاری کشورهای جهان این روش بعنوان بهترین انتخاب برای تسکین درد زایمان طبیعی به مادران پیشنهاد و مورد استفاده قرار می گیرد اما در ایران به علت نگرانی از اثرات بیدردی اپیدورال بر مادر و جنین چندان مورد استقبال قرار نگرفته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر بیدردی اپیدورال بر پیشرفت و نتیجه زایمان می باشد.
این کارآزمایی بالینی بر روی 90 خانم اول زا بین سنین 17 تا 30 سال انجام شده که مادران به دو گروه 45 نفری مورد و شاهد تقسیم شدند. روش انجام شده بصورت بیدردی اپیدورال قطعه ای متناوب با ترکیب بویی واکائین و سوفنتانیل بوده است. جمع آوری اطلاعات از طریق چک لیست و آنالیز یافته ها با نرم افزار SPSS انجام شد. تفاوت طول زایمان بین دو گروه در مرحله اول و دوم با آزمون t، موارد سزارین بعلت دیستوشی (توقف روند زایمان به علت اختلال عملکرد رحم یا وضعیت نامناسب جنین) یا زجر جنینی از طریق آزمون دقیق فیشر، کاربرد وسایل کمکی زایمان با آزمون کای دو، آپگار دقیقه اول نوزادان با آزمون کای دو اصلاح شده و میزان ببیدردی با استفاده از نمره قیاس بصری (Visual Analog Score) بررسی شده است.
در این مطالعه طول مدت زایمان و میزان سزارین بعلت دیستوشی یا زجر جنینی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند، هم چنین کاربرد وسایل کمکی زایمان و آپگار دقیقه اول نوزادان در دو گروه تفاوت معنی داری نشان ندادند. بیدردی حاصل در مادران گروه مورد در 97.8% موارد کامل و در 2.2% موارد بصورت نسبی حاصل شد.
بنابراین اگر انتخاب مادران از ابتدا صحیح و موارد منع مطلق و نسبی اپیدورال کنار گذاشته شوند روش بیدردی اپیدورال قطعه ای، تاثیر سوئی بر روند زایمان و سلامت مادر و جنین ندارد.