محاسبه آماری مقاومت متوسط لازم طرح اختلاط و ضرائب اطمینان بتن های ویژه شاتکریت، الیافی ، و ژئوپلیمری و مقایسه با بتن معمولی کارگاهی

امروزه بررسی شرایط پذیرش بتن های جدید، فواصل اطمینان و ضوابط طرح اختلاط با روش های آماری ضروری است. در این مقاله اطلاعات میدانی و نتایج تحقیقات گذشته بتن های معمولی و ویژه با کمک نرم افزارهای آماری و استفاده از فرمول های ضرایب و فواصل اطمینان آیین نامه ها و مقاومت فشاری متوسط لازم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و ضریب اطمینان جزیی، فاصله اطمینان و مقاومت فشاری متوسط لازم برای هر بتن بصورت مجزا محاسبه گردید. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که میزان انحراف و ضریب پراکندگی بتن های ساخته شده معمولی در شرکت های تولید کننده بتن آماده در بازه ی زمانی مرداد و شهریور کمتر از بازه ی مشابه اردیبهشت و خردادماه به دلیل دقت بیشتر درکارگاه ها و جلب رضایت مشتری بود. ضریب تنوع و ضریب اطمینان جزیی بتن شاتکریت تا 4 برابر و 40 % بتن متناظر معمولی بود که نشان از کیفیت پایین آن است. استفاده همزمان میکروسیلیس و الیافPPS باعث بهبود ضریب اطمینان جزیی، فاصله اطمینان و مقاومت فشاری متوسط لازم بتن شد که نشان از کیفیت بیشتر مطابق معیارهای استاندارد موسسه بتن آمریکا است. استفاده از الیاف باعث افزایش انحراف معیار و ضریب تنوع در بتن های الیافی شد و در نهایت باعث کاهش ضریب اطمینان بتن گردید. ولی انحراف معیار و ضریب تنوع ژیوپلیمرهای معمولی نسبت به نمونه الیافی تا 2 برابر افزایش و ضریب اطمینان جزیی هم تا 15 درصد کاهش داشت که نشان از کیفیت بیشتر ژیوپلیمر الیافی نسبت به نمونه معمولی مطابق معیارهای استاندارد بود.