تحلیل راهبردی ایجاد پارک علم و فناوری تخصصی کشاورزی

پارک های علم و فناوری از جمله ابزارهای مهم و اساسی دستیابی به اقتصاد دانش بنیان است و هدف اصلی آن، کمک به ایجاد شرکت ها و موسسات توسط افراد نوآور کارآفرین است، به نحوی که بتوانند با ریسک کمتر به موفقیت دست یافته و در بازار آزاد ملی و بین المللی رقابت نمایند. کشاورزی یکی از بخش های مهم اقتصادی کشور است که نیازمند توسعه فناوری برای غلبه بر چالش های موجود است. با توجه به تعداد کم شرکت ها و واحدهای دانش بنیان کشاورزی ضروری است تا با ایجاد یک ساختار حمایتی به رشد و توسعه این واحدها کمک شود. پارک علم و فناوری تخصصی کشاورزی می تواند با بهره گیری از ظرفیت های موجود زمینه این کار را فراهم آورد. هدف این تحقیق تحلیل راهبردی ایجاد پارک علم و فناوری تخصصی کشاورزی است. برای این منظور با بهره گیری از نقطه نظرات کارشناسان، نقاط قوت و ضعف درونی و فرصت ها و تهدیدهای بیرونی ایجاد این پارک شناسایی و راهبردهای توسعه آن معرفی شد. مقایسه فضای درونی و بیرونی پارک علم و فناوری کشاورزی نشان داد که فضای محیط درونی و بیرونی، به ترتیب با ضریب نهایی (0/14) و (0/31-) به ترتیب مثبت و منفی می باشد. به عبارتی در محیط درونی، نقاط قوت و در محیط بیرونی تهدیدها غالب هستند. نتایج اولویت بندی راهبردها بر اساس وزن عوامل تشکیل دهنده هر راهبرد نیز نشان داد که راهبردهای رقابتی یا تنوع (ST) با وزن 0/0754 در اولویت اول قرار دارد به عبارتی ضرورت دارد که فضا برای اجرای سیاست های رقابتی و تنوع در جهت احداث پارک علم و فناوری فراهم گردد.