زیست چینه نگاری نهشته های کرتاسه برمبنای آمونیت ها در جنوب غرب قائن (برش قومنجان)

برش قومنجان با 125 متر ضخامت شامل توالی سنگ‌های آهک‌ ماسه‌ای خاکستری با میان‌لایه‌های مارن و سنگ‌های آهک‌ ضخیم‌لایه خاکستری است. مطالعات زیست‌چینه‌نگاری در تعیین سن و تطابق واحدهای سنگی حوضه‌های مختلف رسوبی استفاده می‌شود. ناحیه مطالعه‌شده در حاشیه شرقی بلوک لوت قرار دارد. به‌منظور چینه‌نگاری نهشته‌های کرتاسه پایینی- بالایی در جنوب غرب شهر قاین (استان خراسان جنوبی)، یک برش چینه‌شناسی در این منطقه انتخاب و اندازه‌گیری شده است. آمونیت‌های شناسایی‌شده 8 جنس شامل Anisoceras, Calycoceras, Hyphoplites, Hypoturrilites, Hysteroceras, Mantelliceras, Puzosia, Scaphites و 13 گونه وابسته به آنهاست. براساس مجموعه فسیلی شناسایی‌شده و مقایسه آنها با بایوزون‌های جهانی، زیرزون Hysetroceras orbignyi به‌مثابه شاخص بخش زیرین آلبین پسین، زون Mantelliceras mantelli به‌مثابه شاخص بخش پایینی سنومانین پیشین، زون Mantelliceras dixoni به‌مثابه شاخص بخش بالایی سنومانین پیشین و زون Turrilites costatus به‌مثابه شاخص سنومانین میانی پیشنهاد شده است. براساس جنس‌ها و گونه‌های شناسایی‌شده، سن آلبین پسین- سنومانین میانی برای برش مطالعه‌شده پیشنهاد می‌شود. اولین حضور Mantelliceras mantelli، قاعده سنومانین را مشخص می‌کند. مقایسه آمونیت‌های شناسایی‌شده نشان می‌دهد حوضه شرق ایران طی آلبین پسین- سنومانین میانی قسمتی از قلمرو تتیس بوده است.