بررسی هویت دستوری فعل های همکرد و کمکی در فرهنگ های فارسی

در مقاله حاطر به بررسی هویت دستوری فعل در فرهنگهای فارسی پرداخته شدهاست. به این منظور، مالکهای مورد نظر فرهنگ نویسان در تمیز مقوله دستوری فعل از سایر مقوله های واژگانی بررسی شده و دسته بندی دووجهی فعل متعدی در مقابل فعل زم تبیین گردیدهاست. سپس به کارکرد برخی فعلهای ساده زبان فارسی به عنوان فعل همکرد اشاره شده و پس از مطالعه رفتار این فعلها با استفاده از رویکرد تجزیه ای و با تکیه بر معنای رویدادی این فعلها، بر لزوم اختصاص »فعل همکرد« به عنوان هویت دستوری مستقل در فرهنگهای فارسی تاکید شده است. در ادامه، به کارکرد دیگری از سه فعل ساده زبان فارسی داشتن، خواستن، بودن به عنوان فعل کمکی پرداخته شده است. در این پژوهش نشان داده ایم به رغم اینکه فعلهای کمکی جزء مقو ت نقشی هستند نه واژگانی، برای پرهیز از ارایه اطلاعات غل در فرهنگ با در این کارکرد به عنوان یک برش معنایی ذیل هویت دستوری فعل زم یا متعدی، زم است »فعل کمکی« به عنوان هویت دستوری مستقلی به فرهنگهای فارسی افزوده شود