درس آموخته های حاصل از استقرار سامانه تلفنی پاسخگوی مردمی در بحران همه گیری کووید- 19 در ایران: 1399

هدف این مطالعه، بررسی درس آموخته های حاصل از استقرار سامانه تلفنی 4030 از دیدگاه مدیران و مشاوران پاسخگو بود.

در این مطالعه کیفی در قالب تحلیل محتوا به بررسی دیدگاه های مشاوران (21 نفر) و مدیران برنامه (5 نفر) پرداختیم. با استفاده از لیست مشخصات، مشاوران از استان های کشور انتخاب شدند. مصاحبه ها یک ماه بعد از راه اندازی سامانه 4030 و طی دو هفته به صورت تلفنی انجام شد و با کسب اجازه از مصاحبه شوندگان ضبط و بلافاصله پیاده شد. داده ها در نرم افزار OpenCode4.2 و در چارچوب CFIR تحلیل شد.

یافته ها:

 نظرات شرکت کنندگان در قالب 220 کد معنایی تعریف شد و در قالب 5 حیطه: 1) ویژگی های برنامه؛ 2) محیط درونی برنامه؛ 3) محیط بیرونی برنامه؛ 4) ویژگی های افراد درگیر در برنامه؛ و 5) روند اجرای برنامه طبقه بندی و توصیف شد.

نتیجه گیری: 

برنامه ریزی های اولیه، فرآیند جذب، ارزیابی و آموزش های اولیه و دوره ای اهمیت ویژه ای داشتند که به دلیل تعجیل در شروع به کا ر سامانه، به طور مناسبی انجام نشد. تعامل داخلی (بین افراد، مدیران و مسیولان سامانه) و تعاملات با سایر سازمان های هم هدف در زمان انجام مطالعه ضعیف بود. از دیدگاه مدیران اجرایی، مشارکت به معنای واقعی (مشارکت در تمامی سطوح برنامه ریزی، اجرا، ارزشیابی و تصمیم گیری) به درستی انجام نشد و همین امر مانع بزرگی بر سر راه بسیاری از فرآیندها و اقدامات مدیریتی و اجرایی سطوح میانی بود. به نظر می رسد لازم بود با شروع اعلام همه گیری در چین و احتمال شیوع در سایر کشورها، برنامه ریزی های اولیه، بسترسازی، منابع انسانی و سایر فرآیندها با دقت بیشتری انجام شود.