مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و درمان شناختی رفتاری (CBT) بر سرسختی روان شناختی، رفتار مراقبتی و سبک های مقابله ای در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
افزایش شیوع دیابت، مستلزم تغییر در مفاهیم مرتبط با مدیریت دیابت و برنامه های درمانی است. این تغییر باید از متغیرهای جسمی به عوامل روانی اجتماعی صورت گیرد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و درمان شناختی رفتاری (CBT) بر سرسختی روانشناختی، رفتار مراقبتی و سبک های مقابله ای در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.
روش ها:
مطالعه حاضر مداخله ای، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان بعثت تهران در سال 1398 بودند که به صورت دسترس وارد مطالعه شدند و سپس با تخصیص تصادفی ساده در سه گروه 20 نفره قرار گرفتند. گروه تحت آموزش با رویکرد پذیرش و تعهد، توسط پژوهشگر در 8 جلسه 2 ساعته آموزش دید. گروه تحت آموزش با رویکرد شناختی رفتاری نیز در 8 جلسه 1 ساعته آموزش دریافت کردند. گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های سرسختی روانشناختی کوباسا (1979)، سبک های مقابله ای اندلر و پارکر (1990) و خودمراقبتی توبرت و گلاسگو (2000) بودند.
یافته ها:
مداخله CBT و ACT بر افزایش سرسختی روانشناختی و رفتار خودمراقبتی و بهبود سبک های مقابله ای در گروه های آزمایش موثر می باشند (P <0.05). همچنین مداخله CBT نسبت به ACT در متغیرهای سرسختی روانشناختی و رفتار خودمراقبتی در گروه آزمایش تاثیر بیشتری گذاشته است. در متغیر سبک های مقابله ای در گروه آزمایش مداخله ACT نسبت به مداخله CBT تاثیر بیشتری در مولفه های اجتنابی و هیجان مدار داشته است.
نتیجه گیری:
به طور کلی می توان گفت مداخله های CBT و ACT به صورت موثری می توانند سلامت روان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را افزایش داده و در کنترل علایم بیماری کمک کنند. پیشنهاد می شود از مداخلات مذکور برای بهبود وضعیت روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت استفاده شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.