ارزیابی شاخص های کمبود و آسیب پذیری منابع آب آبی و سبز در سه حوضه ی آبریز سد کرج، لتیان و ماملو توسط مدل SWAT

در این تحقیق، شاخص های کمبود و آسیب پذیری منابع آب آبی و سبز در حوضه آبریز سدهای کرج، لتیان و ماملو (استان‌های تهران و البرز) بر اساس نسبت آب مصرفی (ردپای آب) به آب موجود در هر حوضه آبریز تعیین شده است. منابع آب آبی و سبز توسط مدل SWAT که برای هر سه حوضه طی دوره مشاهداتی 1995-2013 واسنجی و صحت سنجی شده است، تعیین گردید. نتایح دوره واسنجی (2007-1995) و صحت سنجی (2013-2008) نشان می دهد که مدل SWAT به‌خوبی می‌تواند دبی‌های روزانه را در هر هشت ایستگاه انتخابی شبیه سازی نماید. نتایج نشان می دهد که شاخص متوسط سالیانه کمبود و آسیب پذیری آب سبز در کل منطقه برابر 388/0 و 66/0 می‌باشد در حالی که شاخص متوسط سالیانه کمبود و آسیب پذیری آب آبی برابر 65/0 و 04/1 می‌باشد. حوضه‌ی آبریز سد کرج دارای کمترین شاخص‌ کمبود و آسیب پذیری آب آبی و حوضه سد ماملو دارای بیشترین کمبود و آسیب پذیری می‌باشد ولی حوضه‌ی آبریز سد کرج از لحاظ کمبود و آسیب پذیری آب سبز بالاترین درصد و حوضه آبریز سد ماملو کمترین مقادیر را در منطقه مورد مطالعه دارد. تعیین شاخص‌های کمبود و آسیب پذیری منابع آب (آب آبی و سبز) در هر حوضه آبریز می تواند پهنه بحرانی (مناطق دارای تنش آب) را مشخص نموده و جهت مدیرت و برنامه ریزی پایدار منابع آب مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، تخصیص و تبادل آب آبی بین زیرحوضه ها می‌تواند موجب کاهش تنش آب در پهنه بحرانی گردد.