تاثیر مقایسه ای خوانش معلم محور و تعاملی بر مهارتهای شنیداری و خواندن

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی مقایسه تاثیر روش سنتی تدریس درک مطلب خواندن توسط معلم و تدریس درک مطلب به روش همکاری و همفکری زبان آموزان بر درک مطلب شنیداری بوده است. بدین منظور 40 زبان آموز دختر با دانش زبانی متوسط که بین 15 تا 17 سال سن داشته و در آموزشگاه زبان انگلیسی در کرج تحصیل می کردند انتخاب شدند. بدین منظور، در ابتدای تحقیق از یک آزمون تعیین سطح استفاده شد و پس از انتخاب شرکت کنندگان در تحقیق، آن ها به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه روش سنتی تدریس درک مطلب خواندن توسط معلم و گروه دیگر تدریس درک مطلب به روش همکاری و همفکری زبان آموزان. در هر دو گروه یک پیش آزمون و یک پس آزمون درک مطلب شنیداری و خواندن از شرکت کنندگان گرفته شد تا بتوان میزان پیشرفت زبان آموزان را سنجید. در انتها برای بررسی عملکرد دو گروه و پاسخ به سوالات تحقیق، از تحلیل واریانس دوسویه ی سنجش مکرر و همچنین تحلیل واریانس چندسویه ی سنجش مکرر استفاده شد. مهمترین یافته ی این تحقیق این است که دو نوع روش تدریس تاثیر قابل توجهی در بهبود عملکرد زبان آموزان در مهارت های شنیداری و خواندن داشتند. لازم به ذکر است که میزان تفاوت تاثیری که دو تدریس بر عملکرد زبان آموزان داشتند قابل ملاحظه بود، یعنی تدریس درک مطلب به روش همکاری و همفکری زبان آموزان تاثیر بیشتری بر عملکرد دانش آموزان داشت.