ارتباط شکفتگی و شفقت ورزی به خود در میان دانشجویان ایرانی و سوئدی (مطالعه بین فرهنگی)

مطالعه حاضر با هدف مقایسه بین فرهنگی روابط شکفتگی و شفقت ورزی به خود در بین دانشجویان ایرانی و سویدی انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع همبستگی بود و جامعه تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مهاباد و دانشگاه اپسالای سوید بود. به منظور دسترسی به هدف پژوهش، 179 دانشجو (99 دانشجوی ایرانی و 80 دانشجوی سویدی) به مقیاس های شکفتگی سلیگمن تدوین شده توسط سلیمانی و همکاران (1394) و شفقت ورزی به خود نف (2003) پاسخ دادند. روش تجزیه و تحلیل داده ها شامل روش های توصیفی و روش همبستگی پیرسون بود.  نتایج نشان داد همبستگی شکفتگی با شفقت ورزی به خود در بین دانشجویان ایرانی معنادار بود (01/0≥P)  و در بین دانشجویان سویدی معنادار نبود (01/0≥P). همچنین در بین دانشجویان ایرانی همه مولفه های شکفتگی با مولفه های شفقت ورزی به خود ارتباط معنادار بود (01/0≥P) اما در بین دانشجویان سویدی معنادار نبود (05/0≤P). بنابراین، شفقت ورزی به خود و ابعاد آن (مهربانی و درک خود، مد نظر قرار گرفتن تجارب دشوار شخصی به عنوان بخشی از تجربه مشترک انسانی و ذهن آگاهی) گسترش ابعاد شکفتگی (هیجانات مثبت، مجذوبیت، روابط، معناو پیشرفت) در بر خواهد داشت.