بررسی تناسبات حیاط خانه های دوره قاجاریه کاشان

حیاط خانه های سنتی به عنوان قلب خانه، فضایی آرام و بهشت گونه است. فضایی که معمار آن با خلق نوعی خاص از الگوی سکونت، سبزی، طبیعت، خنکی، پاکی هوا و آسایش روان را به زندگی ارمغان میدهد. در این خانه ها، حیاط آنطور خلق میگردید که بهترین مکان برای انجام عملکردهای فضای باز، نیازها و خواسته های کیفی زندگی انسان در مقیاس و اندازه مطلوب باشد.تناسبات خود مفهومی است ریاضی که در معماری بر رابطه اجزا با یکدیگر و با کل تاثیرگذار است که در همه آثار هنری کاربرد دارد و همه آثار در خود نوعی تناسب را دارا میباشند. در این مقاله سعی بر این است تا با بررسی حیاط مرکزی و تناسبات حاکم بر آنها با روش تحقیق توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ به سوال چگونگی تناسبات در حیاط این خانه ها است. نتایج نشان میدهد هرچه طول حیاط افزایش یافته تقریبا به همان نسبت عرض نیز افزایش یافته و در نهایت این نسبت بین 1 تا 8/1 متغیر بوده است. حتی این تغییرات در بین خانه هایی با دو یا چند حیاط نیز صدق میکند و بیشترین تناسبات موجود در آنها 5/1 میباشد.