بررسی شاخص های اسپیرومتری و علائم تنفسی در میان کارگران نجاری ، رنگ کار و اداری در کارخانه چوب در استان تهران در سال 1398

صنایع نجاری یکی از مهمترین صنایع کشور است که افراد بسیاری در آن اشتغال به کار دارند. هدف این مطالعه بررسی شاخص های اسپیرومتری و علایم تنفسی در میان کارگران نجاری، رنگ کار و اداری در کارخانه چوب در سال 1398 است.

این مطالعه مقطعی و از نوع مورد-شاهدی می باشد. جمعیت تحت مطالعه را 100 نفر (70 نفر مواجهه یافته و 30 نفر مواجهه نیافته) تشکیل می داد. اطلاعات دموگرافیک افراد توسط پرسشنامه بالینی و نیز تست های عملکرد ریوی شامل 1FEV، FVC، FEV1/FVC، در کارگران انجام شد. تجزیه داده ها به روش آزمون های آماری  one way ANOVA  و Chi-Square Test انجام شد.

متوسط گرد و غبار چوب قابل استنشاق برای کارگران شاغل در کارخانه، برابر 01/2 ± 49/4 برحسب mg / m3بود که در مقایسه با استاندارد (1TLV:) نشان داده شد. همچنین همه علایم تنفسی شامل سرفه، خلط، تنگی نفس و خس خس سینه در گروه مواجهه داشته بیشتر از گروه بدون مواجهه بود. درصد میانگین شاخص های اسپیرومتری, FVC, FEV1/FVC FEV1 افراد مواجهه داشته، به طور معناداری کمتر از افراد غیر مواجهه بود (05/0≤ P). بیشترین و کمترین درصد افراد در شغل نجاری، از نظر تست شاخص های اسپیرومتری دارای الگوی اسپیرومتری به ترتیب تحدیدی خفیف Mild)) و شدید بودند.

مواجهه با گرد و غبار چوب بعنوان یک عامل تعیین کننده شیوع علایم اختلالات تنفسی و کاهش ظرفیت های ریه می باشد. گرد و غبار چوب می تواند باعث کاهش حجم های ریوی و ایجاد مشکلات تنفسی در کارگران کارخانه صنعت چوب بشود.