کاربرد واقعیت افزوده در کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی ایران

تاکنون فن آوری های زیادی به جهان کتابخانه ها وارد شده اند و برای کتابداران ضروری است تا بدانند چگونه این ابزارها را برای ارتقای بیشتر خدمات کتابخانه استفاده نمایند. هدف از انجام پژوهش حاضر، استخراج مولفه های فن آوری واقعیت افزوده جهت استفاده موثر در کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی و ارایه مدلی جهت توسعه کارایی کتابخانه ها بود.

روش بررسی:

این مطالعه از نظر رویکرد، کیفی بود و طبق نظریه برخاسته از داده ها انجام شد. مشارکت کنندگان را 20 نفر از خبرگان حوزه واقعیت افزوده تشکیل دادند. داده ها بر اساس مصاحبه نیمه ساختار یافته و عمیق جمع آوری گردید و تا زمان اشباع نظری ادامه یافت. داده ها پس از کدگذاری باز، شکل گیری مقولات و طبقات اصلی، در قالب مدل ارایه شد.

یافته ها:

14 مقوله شامل «تقویت آموزش، بهبود سواد اطلاعاتی کاربران، جستجوی منابع، هدایت کاربر، بازی وارسازی، اشتراک دانش در شبکه های پژوهشی، تعیین موقعیت مکانی کاربر، عدالت آموزشی، مدیریت منابع، استغنای محتوای منابع، ارایه خدمات نوین، کمک به افراد کم توان، صرفه جویی اقتصادی و بهبود حرفه ای فعالیت کتابداران» استخراج گردید.

نتیجه گیری:

بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از فن آوری واقعیت افزوده در کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی در راستای دستیابی به کتابخانه های نسل 4، حایز اهمیت است. کتابخانه ها می توانند با اجرای سیاست گذاری های صحیح، استفاده از فن آوری و غنی سازی محتوای منابع، کاربران زیادی را جذب نمایند. کاربرد فن آوری واقعیت افزوده در راستای کمک به مدیریت کتابخانه، بهبود فعالیت حرفه ای کتابداران و کاربران می باشد.