بررسی و مقایسه بیو جاذب های حذف فلزات سنگین کادمیوم، کروم و سرب از فاضلاب صنعتی

فلزات سنگین از منابع مختلف تولید شده و اکثر آلودگی‌های ناشی از آن‌ها به منابع آبی وارد می‌شوند. بیش تر آن‌ها به علت سمیت و سرطان‌زایی برای انسان و محیط‌زیست خطرناک هستند. برخی از آن‌ها مانند کادمیوم، سرب و کروم در غلظت‌های کم نیز دارای اثرات سمی هستند. حذف فلزات سنگین از فاضلاب در سال‌های اخیر با توجه به قوانین محیط زیستی مورد توجه قرارگرفته است. فاضلاب صنعتی حاوی فلز سنگین باید قبل از تخلیه در جریان آب، تصفیه شوند اما فرآیند تصفیه پرهزینه است. پژوهش و توسعه روش‌های کارآمد با کم ترین هزینه و بیش ترین کارایی در حذف آلاینده‌های محیط زیستی مخرب مانند فلزات سنگین یکی از تلاش‌های کنونی جامعه بشری است. جاذب‌هایی که مقرون‌ به‌صرفه بوده و قابلیت استفاده مجدد داشته باشند، قابل کاربرد در صنایع هستند. روش های مرسوم معایبی دارند و به همین دلیل علاقه‌مندی فراوانی به شناخت و استفاده از مواد بیولوژیکی در دسترس و سازگار با محیط‌زیست و تجاری‌سازی آن‌ها وجود دارد. این مطالعه به شیوه کتابخانه ای با استناد به منابع و جستجو در مقالات متعدد انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد انجام تصفیه بیولوژیکی به وسیله قارچ، مخمر، باکتری و جلبک نسبت به روش های رایج دارای مزایایی مانند کاهش هزینه، کاهش حجم دفعی، مصرف انرژی کمتر، راندمان بالاتر، قابلیت احیاء جرم بیولوژیکی و آلودگی کم تر محیط زیستی می باشد. مقایسه صورت گرفته بین گونه‌های جلبک سبز، قهوه‌ای و قرمز جهت حذف کادمیوم و سرب نشان داد ظرفیت جذب جلبک قهوه‌ای با حداکثر ظرفیت جذب mmol/g 1/239  بیش تر از سایر گونه‌های جلبک بود.