بررسی فراوانی عفونت های بیمارستانی یک بیمارستان آموزشی در دامغان بین سالهای 1390 تا 1394: یک مطالعه مقطعی

امروزه پیشرفت علم، کاربرد داروهای وسیع الطیف، استفاده از کاتترهای عروقی، ادراری و شانت های مغزی علیرغم کمک به نجات بیماران، موجب مشکلاتی مانند بروز عفونت های بیمارستانی می گردد که امکان حذف کامل این عفونت ها در حال حاضر در هیج جایی از دنیا وجود ندارد ولی بدون تردید موثرترین، کم هزینه ترین و مطلوب ترین روش مبارزه با عفونت در هر زمان و مکان، جلوگیری از بروز آن است. در این تحقیق، با توجه به اهمیت موضوع و عدم انجام مطالعاتی در این باره، به بررسی شیوع عفونت های بیمارستانی بیمارستان ولایت دامغان پرداخته ایم.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی می باشد که بین سالهای 1390 تا 1394 در بیمارستان ولایت شهرستان دامغان انجام شد.بدین صورت که پس از مراجعه به بیمارستان ولایت و بررسی پرونده ی همه ی بیماران، افراد مبتلا به عفونت بیمارستانی شناسایی شده و اطلاعات حاصل توسط نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شد.

در مطالعه حاضر از میان 34663 بیمار بستری شده، 116 مورد مبتلا به عفونت بیمارستانی شناسایی میزان شایع ترین متغیرها از لحاظ سال تشخیص، سال 93 (27.6%)؛ فصل تشخیص، پاییز (27.27%)؛ بخش جراحی (32.8%)؛ نوع عفونت، تنفسی (39.7%) بود.

مرور ساده ی مستندات مطالعه شده در این بررسی نشان میدهد که میزان شیوع انواع عفونتهای بیمارستانی در ایران نسبتا بالاست. از این رو تدوین برنامه های کنترلی و آموزشی مناسب و مبتنی بر شواهد جهت کاهش میزان شیوع عفونتهای بیمارستانی در ایران بایستی مدنظر سیاستگذاران امر قرار گیرد.