اثر یک جلسه تمرین مقاومتی برونگرا بر برخی عوامل گلبول سفید خون

گزارش شده که ورزش مقاومتی سبب افزایش گلبولهای سفید WBC و پارامترهای آن نظیر نوتروفیلها NUT و لنفوسیتها LYM میگردد؛ اما توافق کلی در خصوص تاثیر حاد جزء برونگرای فعالیتهای بدنی وجود ندارد؛ از این رو، هدف تحقیق، بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی برونگرا بر برخی پارامترهای گلوبول سفید خون میباشد. بدین منظور 12 دانشجوی پسر داوطلب غیرفعال از میان دانشجویان تربیتبدنی عمومی دانشگاه مازندران به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین بازگشت کنترل شده اکستنشن از حرکت فلکشن آرنج را با میله هالتر 80 %یک تکرار بیشینه، 6 دور، هر دور با 8 تا 10 تکرار اجرا کردند. زمانهای خونگیری به منظور اندازه گیری عوامل انعقادی شامل 30 دقیقه پیش، بلافاصله، 2 و24 ساعت پس از آزمون بود. شمارش افتراقی WBC برای NUT، LYM ،ایوزینوفیلها EOS ،و مونوسیتها MON با استفاده از دستگاه خودکار هماتولوژی آنالایزر 21-kx Sysmex انجام شد.(LYM و، p < 0/001 ،F = 9/6 NUT ،p = 0/001 ،F = 9/611 WBC)شد مشاهده. گردید محاسبه نیز NUT: LYM نسبت 28/3 = F ،001/0 < p ،در پاسخ به ورزش برونگرا افزایش معناداری یافتند و تا 2 ساعت پس از اتمام ورزش به افزایش خود ادامه دادند؛ اما 24 ساعت پس از اتمام ورزش فقط NUT به سطح اولیه بازگشت، و WBC ،و LYM در سطح بالایی باقی ماندند. با توجه به یافته ها، جزء برونگرای تمرین مقاومتی سبب افزایش WBC شد که احتمالا ناشی از نوتروسیتوزیس و لنفوسیتوزیس بود. اما امکان دارد بالا بودن آن در دوره ریکاوری 24 ساعت پس از ورزش دوره ریکاوری تنها ناشی از لنفوسیتوز بود.