پیش بینی وابستگی به شبکه های اجتماعی مجازی بر اساس نارسایی هیجانی، سبک های دلبستگی، بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی

 اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی مانند سایر وابستگی ها می تواند ‏تواند متاثر از مشکلات روانشناختی، تحولی و هیجانی کاربر باشد. هدف از این انجام این پژوهش پیش بینی وابستگی به شبکه های اجتماعی مجازی بر اساس نارسایی هیجانی، سبک های دلبستگی، بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی بود.

طرح پژوهش، تابع تشخیص دو گروهی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مدارس دوره دوم متوسطه شهر تهران(به تعداد 125110) در سال تحصیلی 1399-1398  بودند. به این منظور تعداد 100 نفر دانش آموز عادی و 100 نفر دارای وابستگی به شبکه های اجتماعی مجازی انتخاب شدند و به پرسشنامه وابستگی به شبکه‏های اجتماعی مجازی، نارسایی هیجانی تورنتو، سبک های دلبستگی بزرگسالان، بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی پاسخ دادند. داده های گردآوری شده با آزمون تحلیل تابع تشخیص تجزیه و تحلیل با نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد.

نتایج تحلیل ممیزی نشان داد که با کمک نارسایی هیجانی، سبک های دلبستگی، بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی می توان وابستگی به شبکه های اجتماعی مجازی را پیش بینی کرد و تحلیل ممیزی می تواند با 5/77 درصد پیش‏بینی صحیح دانش آموزان را به دو گروه عادی و دارای وابستگی به شبکه های اجتماعی مجازی طبقه ‏بندی نماید

بر اساس نتایج پژوهش حاضر متغیرهای پیش بین عواملی تنهایی بر وابستگی به شبکه های اجتماعی مجازی تاثیرگذار است. بنابراین نتایج این پژوهش، می‏تواند به عنوان الگویی مناسب برای تدوین و طراحی برنامه های پیشگیری از وابستگی به شبکه های اجتماعی مجازی مبتنی بر موبایل مورد استفاده قرار گیرد.