مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و تعهد و پذیرش بر تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و میزان قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

دیابت یکی از بیماری های مزمن شایع در ایران و جهان است که عوارض بسیار جسمانی و روانی بر بیماران تحمیل می کند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و تعهد و پذیرش بر تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و میزان قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شهر تهران در سال 1398 انجام شد.

این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس ازمون (سه گروهی) با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند که از بین آنها، 45 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون و بهزیستی روانشناختی ریف گردآوری شدند و قند خون ناشتا با آزمایش خون اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 19 و در دو بخش توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون های تعقیبی) انجام گرفت.

نتایج نشان داد هر دو مداخله تاثیر معناداری بر افزایش تاب آوری و بهزیستی روانشناختی و کاهش قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارند (لامبدای ویلکس=15/0، 05/0P<). همچنین درمان گروهی پذیرش و تعهد اثربخش تر از درمان گروهی ذهن آگاهی بر بهبود تاب آوری (23/6=F ، 05/0>P) و بهزیستی روانی (71/8=F ، 05/0>P) در پس آزمون و پیگیری است. ولی بین اثرگذاری روش های درمانی بر میزان قند خون تفاوت معناداری وجود نداشت.

نتایج پژوهش بیانگر تاثیر معنادار درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و تعهد و پذیرش بر تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است. بنابراین رواشناسان و مراکز درمانی می توانند از این روش ها برای بهبود وضعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده کنند.