بررسی بیگانه خواری و قدرت کشندگی نوتروفیل های بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور

به دلایل مختلف عملکرد سیستم ایمنی بیماران مبتلا به تالاسمی دچار نقصان می باشد. لذا این بیماران مستعد ابتلا به عفونت های راجعه هستند. یکی از این عوامل نقص بیگانه خواری، جذب شیمیایی و قدرت کشتن باکتری ها به وسیله نوتروفیل های آن ها است. با توجه به گزارش های متعدد در مورد کاهش عملکرد نوتروفیل ها، فعالیت بیگانه خواری و قدرت کشندگی آن ها را در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بررسی نمودیم.
این مطالعه به صورت توصیفی انجام شد. دراین مطالعه، نمونه خون از30 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور (16 فرد فاقد طحال و 14 فرد دارای طحال) که به صورت تصادفی نمونه برداری شده و30 فرد سالم فاقد سابقه فامیلی بیماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت بررسی آماری از آزمون t-student و X2 استفاده شد.
یافته های ما نشان دادند که ارتباطی بین سن و جنس و اعمال نوتروفیل ها در این بیماران وجود ندارد. اختلاف معنی دار بین بیگانه خواری (با اطمینان 90% و 1/p<0) و قدرت کشندگی (با 0001/p<0) بین گروه های بیمار و کنترل وجود دارد. میانگین تعداد بلاستوسپورهای بلع شده در گروه بیمار (07/52 ± 93/261) و در گروه کنترل (9/48 ± 285) به ازای 100 نوتروفیل می باشد. این اختلاف از نظر آماری معنی دار نمی باشد. درصد بلاستوسپورهای کشته شده توسط نوتروفیل ها به عنوان معیار آزمایش کشندگی درگروه بیمار (89/2 ± 6/21%) و درگروه کنترل (48/3 ± 53/24%) است.
به علت فعالیت کمتر بیگانه خواری و قدرت کشندگی در بیماران نسبت به گروه کنترل، ممکن است نقص نسبی در اعمال نوتروفیل های ایمنی بیماران مطرح باشد.