بررسی تطبیقی رابطه عقل و ایمان از دیدگاه علامه طباطبایی و ریچارد سوین برن

از چالش برانگیزترین مساله مورد توجه فیلسوفان و متکلمان رابطه عقل و ایمان است. این جستار در پی آن است که موضوع فوق الذکر را از منظر دو فیلسوف سرشناس و عقل گرای اسلامی و غرب مورد بررسی قرار دهد. هر دو فیلسوف برآنند که باورهای دینی باید مبتنی بر عقل باشد؛ با این تفاوت که عقلی که مورد توجه علامه طباطبایی است عقل استدلالی است، ولی سویین برن عقلانیت را مبتنی بر احتمال منطقی و عقلانیت استقرایی می داند. سویین برن همانند علامه ایمان را اعتقاد صرف نمی داند؛ بلکه معتقد است که آثار ایمان باید در عمل هم ظاهر شود و عمل انسان مهمتر از باور اوست. علامه متعلق ایمان را عینی و خارجی یعنی غیرگزاره ای می داند ولی سویین برن ایمان را امری گزاره ای می داند که مبتنی بر اعتقاد و معرفت میباشد