کاربرد نظریه مبنایی در برساخت اجتماعی خشونت قومی

مقاله حاضربا استعانت از رویکردی کیفی و مبتنی بر روش نظریه مبنایی می کوشد مدل پارادایمی از مفهوم خشونت قومی بر اساس برداشت های ذهنی و تفاسیر و تعاریف کنشگران از این مفهوم را بدست دهد.روش پژوهش ، روش نظریه زمینه ای با استفاده از مدل پارادایمی استراس و کوربین می باشد .داده های کیفی در این مطالعه با استفاده از تکنیک مصاحبه عمیق گردآوری شدند. سوژه های تحت مطالعه 26 نفر از نخبگان قومی استان آذربایجان غربی از دو قومیت ترک و کرد می باشند . که بر اساس روش نمونه گیری کیفی/ هدفمند و معیار اشباع نظری انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری وگزینشی استفاده شده است.داده های گردآوری شده در قالب121 مفهوم و13 مقوله محوری در مصاحبه با نخبگان کرد و ترک آذری زبان بدست آمد .نتایج حاصل نشان داد ،شکاف قومی و مذهبی، ناسیونالیسم قومی، ضعف ارتباطات میان فرهنگی-قومی، بازنمایی خشونت در رسانه، روابط قدرت قومیتی، عدم رعایت حقوق شهروندی ، عدم استقرار جامعه مدنی و تبعیض از مهمترین شرایط علی بروز خشونت قومی می باشند. .پیامدهای این پدیده تضعیف همکاری بین قومی،تضعیف هویت ملی،ناامنی و تهدید امنیت ملی پایدار،مهاجرت اجباری ساکنان ،توسعه نیافتگی اقتصادی در استان آذربایجان غربی خواهد بود. شرایط زمینه ای ناظر بر مواردی نظیر حساسیت قومی،بافت ناهمگون جمعیتی است. مدارای اجتماعی،توزیع عادلانه ثروت،قدرت ، منزلت و سیاستگذاری اجتماعی به عنوان راهبردهای این پدیده شناسایی شدند.در نهایت پدیده ظاهر شده خشونت قومی (خشونت سیاسی واجتماعی) » می باشد.