بررسی پایداری عملکرد دانه در ژنوتیپ های پیشرفته گندم دوروم (Triticum turgidum var. durum) با استفاده روش ها پارامتری و ناپارامتری تجزیه پایداری
گندم دوروم با نام علمی Triticum turgidum var. durum تتراپلویید و دارای 28 کروموزوم می باشد و یکی از مهم ترین غلات دنیا است که در مناطق نیمه خشک جهان کشت میشود. معرفی ژنوتیپ هایی با عملکرد بیشتر، متحمل به کم آبی و دارای پایداری بالا یکی از ضرورت های توسعه کشت گندم دوروم است. اثر متقابل ژنوتیپ در محیط یکی از موضوعات مهم در برنامه های اصلاحی می باشد و در صورت وجود اثر متقابل باید پایداری و سازگاری ژنوتیپ ها در محیط های مختلف برای تولید محصول مطمین ارزیابی شود. در تحقیق حاضر به منظور بررسی پایداری 10 ژنوتیپ گندم دوروم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در دو شرایط دیم و آبیاری انتهایی طی سال های زراعی1397-1396و 1398-1397، در شهرستان کوهدشت استان لرستان انجام شد. نتایج تجزیه واریانس عملکرد دانه ژنوتیپ ها برای اجرای آزمایش در طی دوسال و در دو محیط نشان داد که تنوع معنی داری (01/0 p<) برای عملکرد در بین ژنوتیپ ها وجود داشت، اثر سال معنی دار نشد و اثر دو محیط در سطح 1% معنی دار بود، همچنین اثر متقابل ژنوتیپ× محیط نیز در سطح 1 درصد معنی دار شد. براساس میانگین عملکرد، Omrbi3، هانا، بهرنگ و آریا بیشترین پایداری را داشتند، اما در مقابل Dm-73-13، دهدشت، مراغه 1 و مراغه 2 کمترین پایداری را نشان دادند. پایداری ژنوتیپ ها با روش های پارامتری و ناپارامتری براساس عملکرد دانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، که هیچکدام از پارامترها با عملکرد همبستگی مثبت و معنی داری نداشتند، بنابراین ژنوتیپ های دارای بیشترین عملکرد براساس این پارامترها دارای پایداری بالایی نبودند. بر اساس روش های پارامتری دو ژنوتیپ آریا و شبرنگ دارای بیشترین پایداری و عملکرد متوسط بودند. در روش های ناپارامتری نیز مشاهده شد که ژنوتیپ های آریا، هانا و Omrbi3 که پتانسیل بالایی برای عملکرد داشتند براساس RS و kr نیز پایداری بالایی نشان دادند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.