نقش مساجد در پیشگیری از کاهش جمعیت

مسجد و نقش اهل مسجد در هدایت گری کنش گران اجتماعی در افزایش نسل باایمان، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدایت مردم به سوی بقاء و ازیاد نسل پاک در مساجد اتفاق خواهد افتاد. افزایش جمعیت، علاوه بر تاثیرات عمیق بر ساختارهای اجتماعی، در گروی عوامل انسانی و کنش گران اجتماعی نیز خواهد بود. در جامعه دینی، عاملیت کنش گران، در مساجد به عنوان پایگاه های عبادی متبلور می شود. در این میان، نقش نخبگان مذهبی (علماء) در هدایت فکری و رفتارهای اجتماعی بسیار برجسته است و امروزه هرگونه عملکردهای اجتماعی را در گروی نقش آفرینی نخبگان تلقی می کنند. از این روی، مساجد به عنوان پایگاه اجتماعی و ظهور و بروز تفکر ایدیولوژیک و جهان بینی اسلامی چگونه می توانند در کاهش آسیب های جمعیتی نقش آفرینی کند؟ برای پاسخ به این پرسش، با روش تحلیلی-توصیفی که به شرح وقایع و پدیده ها، براساس اطلاعاتی که جنبه توصیفی دارد، خواهیم پرداخت. آنچه که از یافته های پژوهش به دست می آید حاکی از آن است که عوامل انسانی در گروه های مرجع نخبگانی مساجد، می توانند با استخراج نظریه های دینی از منبع قران کریم و تفسیر اجتهادی آن به جهت دهی فکری و رفتاری کنش گران اجتماعی بپردازند و از طریق تبیین کثرت موالید، به پیشگیری از کاهش جمعیت اقدام نمایند. ارایه راه کارهای موثر در این پیشگیری از نوآوری های این پژوهش خواهد بود.