بررسی عوامل فردی و شغلی موثر در بروز خشونت شغلی کارکنان در صنایع

در سراسر دنیا، رفتارهای انحرافی از جمله خشونت در محیط کار به طور فزاینده ای به عنوان یک بحران جدی شناخته می شود که منجر به تنش های روحی- روانی شده و می تواند منجر به کاهش رضایتمندی در شغل و روابط اجتماعی گردد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل فردی و شغلی موثر در بروز خشونت شغلی کارکنان در صنایع مختلف استان آذربایجان شرقی می باشد.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1397 انجام پذیرفت. جامعه مورد پژوهش پرسنل پنج صنعت در استان اذربایجان شرقی بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که بر پایه اطلاعات پرسشنامه های استاندارد سازمان جهانی کار، سازمان جهانی بهداشت تهیه، روایی و پایایی آن تایید گردیده بود. داده ها پس از وارد شدن در نرم افزار SPSS v.22 با استفاده از آزمون های کای دو و آنالیز واریانس مورد ارزیابی قرار گرفتند.

در همه صنایع خشونت کلامی با درصد فراوانی 6/46% رایج ترین نوع خشونت بوده است. بعلاوه عوامل داخل سازمانی نقش مهمی در بروز خشونت داشته اند. تحلیل آماری وجود رابطه معنی دار بین خشونت با مراجعه به روانپزشک (005/0=P) ، جنسیت (01/0= P)، شیفت کاری (01/0 =P) را نشان داد.

با توجه به شیوع خشونت کلامی بالا به نظر می رسد که تمهیداتی جهت کاهش آن بایستی به کار گرفته شود، لذا پیشنهاد می گردد برنامه ریزی و اجرای مداخلات ارگونومیکی و روانشناسی به منظور کاهش شرایط محیطی استرس زا و پیشگیری از خشونت در میان کارکنان انجام گیرد.