تاثیر تنش خشکی انتهای فصل بر برخی صفات فیزیولوژیک گندم (.Triticum aestivum L)

خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که مورفولوژی، فیزیولوژی و بیوشیمی گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد و اثرات عمده ای بر تولیدات کشاورزی می گذارد. این آزمایش باهدف بررسی تاثیر تنش خشکی انتهای فصل بر تغییرات صفات فیزیولوژیکی گندم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 93-92 و 94-93 در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی هسته ای کرج انجام گرفت. هفت نسل مختلف گندم شامل دو والد Gasspard و لاین DN11 به همراه نسل های F1، F2، F3، BC1 و BC2 در دو شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی انتهای فصل به طور جداگانه کشت گردیدند و باهم مقایسه شدند. آخرین آبیاری در شرایط تنش کمبود آب بعد از مرحله گرده افشانی انجام شد. افزایش معنی داری در شاخص زنده مانی و کاهش معنی دار در عملکرد دانه تک بوته در شرایط تنش مشاهده شد. برای صفات شاخص کلروفیل و ضریب هدایت روزنه ای کاهش مشاهده شده در شرایط تنش معنی دار نبود. از طرفی افزایش غیر معنی داری برای تمامی پارامتر های فلورسانس کلروفیل در شرایط تنش مشاهده شد. از طرفی بین نسل های مورد بررسی از لحاظ تمامی صفات فیزیولوژیکی اندازه گیری شده (به جز کارایی فتوسنتزی) اختلاف معنی داری مشاهده شد که نشان دهنده وجود تنوع در بین این نسل ها برای این صفات بود که می تواند در برنامه های گزینش مورد توجه قرار گیرد.