طراحی مدل بهینه استقرار آموزش های تعامل گرای هوشمند مجازی فراگیر در دانشگاه تهران مبتنی بر تحلیل راهبردی

پیشینه و اهداف:

 جهانی شدن به عنوان رویکردی غالب و متاثر از تغییرات فناوری در جایگاه تسریع کننده، در رویکردی همگرا، رفتارهای بشری و دست سازهای جامعه بشری را دچار تحول نموده است. آموزش عالی و سایر نظام های اقتصادی اجتماعی وابسته به آن در تعامل با این تغییرات با چالش هایی روبه رو شده اند که راه حل های سنتی با آنها سازگاری نداشته و این نهاد به گونه ای ژرف در فرایند کنونی جهانی شدن درگیر شده است.  در حوزه آموزش عالی، برآمد جریان جهانی شدن و توسعه فناوری های نوپدید عواملی همچون تحرک دانشجو در عرصه جغرافیایی، رشته های جدید، فناوری های نوین آموزشی و ساختارهای مالی جدید را در کنار چالش هایی عمومی مانند کمبود منابع مالی در نظام آمورش عالی، دغدغه حفظ و تضمین کیفیت، کیفیت و کمیت اعضای هییت علمی و نیز محدودیت هایی مبتنی بر شرایط خاص هر کشور  چون شاخص های توسعه انسانی ناکافی، فقدان زیرساخت های لازم، زیرساخت ها و شکاف دیجیتال منجر به الزام بهره گیری از راهکارهای جدید و کارا در ارایه خدمات آموزشی، تدوین استانداردها و ساختارهای جدید و سیاست گذاری های پویا و آینده نگر منطبق بر واقعیت های اقتصادی جهانی را ظاهر ساخته است .هدف از این پژوهش اکتشافی طراحی مدل بهینه استقرار آموز ش های موک محور در دانشگاه تهران برپایه تحلیل راهبردی است.

روش ها:

 برای رسیدن به این هدف، طی یک روش تحقیق پنج مرحله ای، ابتدا با «مرور سیستماتیک» مطالعات و تحقیقات انجام شده، گروه های ذی نفع و نیز ابعاد مولفه ها و فرایندهای موک شناسایی و توسط گروهی از خبرگان برگزیده آموزش های مجازی و سیاست گذاران آموزش عالی پایش شدند. در مرحله بعد، وضعیت موجود دانشگاه تهران بر اساس ابعاد، مولفه ها و فرایندهای شناسایی شده مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس بر اساس نتایج به‏دست‏آمده، مدل استقرار آموزش های موک در دانشگاه تهران تدوین شد و در مرحله آخر، درجه تناسب مدل طراحی شده توسط گروه خبرگان مورد اعتبارسنجی قرار گرفت.

نتایج این تحقیق نشان می دهد امکان استقرار موک در دانشگاه تهران از نظر زیرساخت های فناوری در حد بالا، از نظر زیرساخت های منابع انسانی در حد متوسط و از نظر زیرساخت های فرهنگی و اجتماعی کمتر از حد متوسط است. بر این اساس، مدل استقرار موک بر اساس 5 بعد و 34 مولفه طراحی شد و درجه تناسب این مدل طراحی شده با اهداف استقرار موک مورد اعتبارسنجی و تایید گروه خبرگان قرار گرفت.

استقرار موک به عنوان نهادی جدید در فناوری آموزشی در موج جهانگیر خود بسیاری از عرصه های توسعه منابع انسانی را تحت تاثیر قرار داده است. ارتقای کارایی در کنار کاهش هزینه های آموزش به معنای کیفیت بالاتر و ارزان تر برای عموم افراد علاقه‎مند محسوب  می شود. این نهاد در کشور باید با بسترسازی لازم مورد استفاده قرار گیرد. تکیه بر وجود پلت فرم مناسب و ملی در کنار شناخت و مدیریت ذی نفعان واقعی و مشارکت آنها در شکل گیری و توسعه موک هدف اصلی این پژوهش بود. در این تحقیق، با بهره گیری از مطالعات جهانی، ضمن غربالگری ذی نفعان شناخته شده در این عرصه، با اتکا به نظر خبرگان، ذی نفعان بومی استقرار موک در مهم ترین و جامع ترین دانشگاه ایران شناخته شدند و بر اساس نیازها و شناخت آنها، مدل پیشنهادی استقرار موک و پلت فرم ملی با تایید نخبگان آموزش الکترونیکی ارایه شد.