اثربخشی بازی درمانی شناختی بر علائم اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و تکانشگری دانش آموزان ابتدایی پسرانه دوره اول تبریز

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بازی درمانی شناختی بر علایم اختلال  نقص توجه / بیش فعالی و تکانش گری دانش آموزان دبستان دوره اول (اول تا سوم ابتدایی) بود. روش تحقیق این پژوهش شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. پس از غربالگری دانش آموزان پسر دوره اول ابتدایی ارجاعی به مراکز مشاوره نواحی 3 و 5 تبریز که دارای اختلال یادگیری و بیش فعالی بودند، 30 دانش آموز انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و پس از اجرای پیش آزمون (آزمون کانرز فرم معلم) برای هر دو گروه، بسته آموزشی بازی درمانی در طی 10 جلسه یک ساعته به گروه آزمایش ارایه گردید و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. سپس پس آزمون برای هر دو گروه اجرا و داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مقیاس فرم معلم کانرز (در سطح 001/0>p) در پس آزمون تغییر معنی داری داشت. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی شناختی موجب کاهش علایم نقص توجه / بیش فعالی و تکانش گری شده و این رویکرد به درمانگران و متخصصان روان شناسی پیشنهاد می گردد.