پیش بینی میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان با روش خوشه بندی فازی در محیط های آموزشی

هدف این پژوهش ارایه الگویی جهت پیش بینی عملکرد و افزایش کارایی و موفقیت یادگیری دانشجویان در یک محیط آموزشی با استفاده از داده کاوی است. با تکیه به روش های کتابخانه ای و پرسشنامه ای و مشاوره با افراد خبره تعدادی از ویژگیهای تاثیرگذار در یادگیری دانشجویان شناسایی شد و با استفاده از روش انتخاب ویژگی، موثرترین آنها انتخاب شدند و برای روشن تر شدن روابط بین ویژگی های انتخاب شده، خوشهبندی فازی بر روی آنها انجام گرفت. در فاز دوم پژوهش با استفاده از تکنیکهای دادهکاوی به پیش بینی نمرات دانشجویان محیط آموزشی مورد مطالعه پرداخته شد. فیلدهایی که به عنوان متغیر در نظر گرفته شد، نمره میانترم، پایانترم و نمره نهایی (معدل) دروس اخذ شده در یک ترم توسط دانشجویان ورودی 1385 تا 1391 دانشگاه است. بر مبنای الگوهای به دست آمده میتوان هر دانشجو را در راستای ویژگی های تاثیرگذار بر روی آنها (دانشجویان) از ابتدای ترم راهنمایی و با توجه به نمراتی که در طول ترم کسب می کند، او را از محدوده نمره نهایی خود آگاه کرد و بر طبق تواناییهایش برنامهریزی مناسب تحصیلی نمود. این الگوها میتوانند برای کارآمدتر ساختن فرآیند یادگیری در سیستم موثر باشند. نتایج آزمایش ها حاکی از دقت مطلوب روش پیشنهادی 939/0 نسبت به روش های قبلی (کشف قوانین همبستگی،کلاس بندی و تشخیص ناهمگونی).