مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود ناتوان سازی دانش آموزان دختر کمرو

 دانش آموزان کمرو برای حفظ یا تقویت نتیجه خودارزیابی در مواجهه با تهدید در موقعیت‌هایی که ممکن است مورد ارزیابی واقع شوند، از راهبرد خود ناتوان‌سازی استفاده می‌کنند که این امر لزوم ارایه مداخلات روان‌شناختی به این دسته از افراد را ضروری می‌نماید. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود ناتوان‌سازی دانش‍آموزان دختر کمرو انجام شد.

مواد و روش‌ها: 

جامعه آماری این پژوهش نیمه آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1399-1398 بود که تعداد 45 دانش‌آموز کمرو به وسیله نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. گروه‍ها پرسشنامه خود ناتوان‍سازی Jones  و Rudwalt (1982) را به عنوان پیش آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند. آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هر کدام هشت جلسه، هفته‌ای دو جلسه) در گروه‌های آزمایش اجرا شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍ متغیره تحلیل شدند.

یافته‌ها: 

هر دو آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود ناتوان‌سازی تاثیر معنی داری داشتند (001/0 <p)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به مهارت‌های مثبت اندیشی بر کاهش خود ناتوان‌سازی تاثیر بیشتری داشت (001/0 <p).

نتیجه‌گیری: 

با توجه به برتری کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش خود ناتوان‌سازی دانش‍آموزان دختر کمرو استفاده از ‌این روش درمانی توصیه می‌شود.