مقایسه اثر بخشی مشاوره فردی مبتنی بر شفقت درمانی با مشاوره خانواده درمانی مبتنی بر نظام عاطفی بوئن بر تمایز یافتگی

هدف تحقیق مقایسه میزان اثر بخشی مشاوره فردی مبتنی بر شفقت درمانی با مشاوره خانواده درمانی مبتنی  بر  تمایزیافتگی دختران بود.

پژوهش  حاضر  نیمه آزمایشی بوده و در آن دو  گروه آزمایش و یک گروه کنترل  با اجرای پیش آزمون و پس آزمون و آزمون پیگیری استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر 14-17 ساله در سال 98-99، در مدارس دولتی در 19 منطقه آموزش و پرورش شهر تهران مشغول به تحصیل بودند.روش نمونه گیری به روش خوشه چند مرحله ای بود که 30 نفر به طور تصادفی در دو  گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری داد ها  پرسشنامه تمایز یافتگی بود. پرسشنامه تمایز یافتگی در چهار نوبت، پیش ازشروع جلسات مشاوره، پس ازپایان درمان، دو ماه پس از درمان (پیگیری اول)، و شش ماه بعد ازپایان درمان (پیگیری دوم)، توسط نوجوانان گروه نمونه تکمیل شد. در ابتدا مشاوره خانواده مبتنی بر خانواده درمانی بوین برای گروه اول و مشاوره فردی مبتنی بر شفقت درمانی برای گروه دوم ارایه شد. در طول این دوره، گروه کنترل هیچ نوع مشاوره یا آموزش روانشناختی دریافت نکردند. پس از گردآوری داده با آزمون آماری کوواریانس تحلیل شد.

نتایج تحقیق نشان داد در گروه مشاوره فردی  مبتنی بر شفقت درمانی  نسبت به گروه  خانواده درمانی مبتنی بر نظام عاطفی بوین  میزان  تمایزیافتگی  و خرده مقیاس های آن  به طور معنا داری  افزایش یافته است.

توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود از روش های شفقت درمانی و خانواده درمانی مبتنی بر نظام عاطفی بوین برای  بهبود تمایزیافتگی دانش آموزان در مراکز درمانی رواشناسی و مشاوره ، مدارس، دانشگاه و سایر موارد استفاده شود.