تاثیر بازی رایانه ای بر انگیزه و پیشرفت ریاضی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر روش تدریس مبتنی بر بازی رایانه ای بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان است. جامعه آماری تحقیق شامل چهل نفر دانش آموز پسر سال دوم راهنمایی است که در سال تحصیلی 88-1387 در تهران مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد مطالعه به دو گروه آزمایش و کنترل به روش تصادفی ساده و انتصاب تصادفی تقسیم شدند. روش تحقیق، روش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در ابتدا پیش آزمونی از هر دو گروه گرفته شد و سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه یک ساعته طی دو هفته تحت آموزش با روش مبتنی بر بازی رایانه ای دایمنشن (یک بازی رایانه ای برای آموزش محورهای مختصات و معادله) و گروه کنترل در همان مدت با روش معمول با همان معلم و کتاب آموزشی مورد آموزش قرار گرفتند. در پایان دوره آموزشی پس آزمون پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت ریاضی از هر دوگروه به عمل آمد. ابزار این تحقیق، آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی محقق ساخته و پرسش نامه انگیزه پیشرفت ریاضی بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها به روش مانوا نشان داد، روش تدریس مبتنی بر بازی رایانه ای بر: پیشرفت تحصیلی ریاضی، انگیزه پیشرفت رغبتی و نگرش نسبت به ریاضی موثر است؛ اما بر انگیزه پیشرفت اجتنابی تاثیری ندارد.