سنجش و ارزیابی میزان اثر بخشی سیستم آموزش بر سبک فکری بر اساس مدل ندهرمان

امروزه محققین بسیاری به بررسی علل شکاف بین دانشگاه و صنعت پرداخته اند تا از این طریق بتوانند عوامل تاثیر گذار بر رشد و توسعه اقتصادی را بیابند. این محققین در جوامع صنعتی به این نتیجه رسید ه اند که عامل رشد و توسعه اقتصادی ، کارآفرینی می باشد و به همین منظور کارآفرینی جایگاه ویژه ای در چنین کشورهایی پیدا کرده است. این مقاله به دنبال پاسخگویی به این پرسش ها است، که آیا تفاوتی میان دانشجویان کارآفرینی باتوجه به آموزش هایی  که دیده اند و دانشجویان رشته های دیگر مدیریت وجود دارد یا خیر ؟ میزان تمایلات فکری دانشجویان دو دانشگاه مذکور با توجه به چهار ربع مغزی ندهرمان از سیستم متعادل آموزشی برخوردار است؟ تا چه میزان آموزش های کارآفرینی در تعیین تمایل فکری آنان نقش ایفا می کنند؟ و در نهایت میزان بستر های ظرفیت های بالقوه کارآفرینی در دو دانشگاه چگونه است؟ در این پژوهش از نظریه چهار ربع مغزی ندهرمان برای پاسخ به پرسش ها استفاده شده است. یافته های تحقیق بر تاثیر چشمگیر آموزش در تعیین ترجیحات فکری و بسترهای مناسب برای آموزش کار آفرینی در دو دانشگاه دلالت داشت. همچنین ملاحظه شد، دانشجویان مدیریت دانشگاه سمنان نسبت به دانشجویان مدیریت کارآفرینی دانشگاه تهران به صورت متعادل تری از هر دو نیمکره مغزشان بهره می برند.