بررسی رابطه نگرش نسبت به یادگیری به کمک رایانه و خودتنظیمی آموزشی و انگیزش در یادگیری زبان خارجه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نگرش دانش آموزان دوره راهنمایی نسبت به یادگیری به کمک رایانه آموزشی و انگیزش در یادگیری زبان خارجه است. جامعه آماری تحقیق شامل 213 دانش آموز دوره راهنمایی است که در مدارس دخترانه و پسرانه مشغول تحصیل بودند. پرسشنامه نگرش یادگیری به کمک رایانه و پرسشنامه های سنجش خودتنظیمی آموزشی و نگرش و انگیزه فراگیران در میان دانش آموزان توزیع گردید. از روش ضریب همبستگی برای پاسخ به سوال تحقیق استفاده گردید. تحلیل یافته ها نشان میدهد که ارتباط مثبت و معناداری بین نگرش فراگیران نسبت به یادگیری به کمک رایانه و انگیزش آنان در یادگیری زبان خارجه وجود دارد. به علاوه یافته ها نشان میدهند که ارتباط بین نگرش فراگیران نسبت به یادگیری به کمک رایانه و خودتنظیمی آموزشی آنان نیز در یادگیری زبان خارجه مثبت و معنادار است. یافته ها این حقیقت را دنبال می کنند که هر چه بیشتر فراگیران نگرش مثبتی نسبت به یادگیری به کمک رایانه داشته باشند، انگیزش و میزان خودتنظیمی آنان در یادگیری زبان خارجه نیز بیشتر خواهد بود.