تحلیل و بررسی جرائم محاربه از منظر فقه و حقوق کیفری

جرم سازمان‌یافته، عمل مجرمانه گروهی بیش از دو نفر است که برای مدت‌زمان قابل‌ملاحظه‌ای استمرار یافته و به‌صورت هدفمند و از سر تبانی برای کسب منافع مادی صورت می‌گیرد. که یکی از جرایمی که در فقه و حقوق موضوعه ایران، از آن به جرم علیه امنیت و آسایش عمومی مردم و تلاش در جهت ناامن کردن راه ها؛ برای ترساندن مردم نام برده شده است، جرم محاربه است. در قوانین ایران با توسعه معنای محاربه، هر گونه فعالیت اعم از رویارویی مستقیم نظامی با حکومت، طراحی کودتا با تهیه لوازم آن، عملیات خرابکارانه به صورت ایجاد حریق، انفجار و اخلال در زیر ساخت‌های اقتصادی، نظامی، اجتماعی و... که با هدف براندازی حکومت انجام گیرد و بالفعل یا بالقوه، موثر نیز باشد، تحت عنوان محاربه و افساد فی الارض قرار داده شده است و مرتکب آن با حکم و تعیین قاضی به یکی از مجازات‌های محاربه محکوم می‌شود.که هدف اصلی این تحقیق بررسی و مطالعه جرایم از منظر حقوق کیقری است. در همین رابطه حقوق کیفری ایران در برخورد با مسایل داخلی و پیشگیری از اقداماتی که موجبات هرگونه تهدید و جرایمی در بعد داخلی می‌گردد. اقدام به جرم انگاری اعمالی نموده که ازجمله این جرم‌انگاری‌ها در باب حدود قانون مجازات اسلامی است که ربشه در فقه دارد.