بررسی تطبیقی اصلاحات نظامی خسروانوشیروان در شاهنامه و منابع تاریخ نگارانه ی اسلامی

شاهنامه بالاتر از یک شاهکار ادبی - اسطوره ای، یادگار تاثیرگذار تاریخ نگاری به ویژه تاریخ عصر ساسانی است که با رعایت امانت داری و وفاداری و پایبندی تاریخ سلسله مورد نظر را با ذکر جزییات رویدادهای آن به نظم کشیده است. روایت این اثر از اصلاحات نظامی خسروانوشیروان (579 - 531 م) بسیار مهم است و منابع تاریخ نگارانه ی اسلامی نیز که از جایگاه مهمی به دلیل دسترسی به پاره ای متون و سرچشمه های اصیل این دوره برخوردارند به آن پرداخته اند. بسیاری از داده های آن متون درباره اصلاحات انوشیروان در شاهنامه وجود دارد و برخی داده ها را تنها فردوسی گزارش کرده است. هدف این مقاله، تحلیل اصلاحات نظامی انوشیروان و بررسی ارزش داده ها و جزییات تاریخی شاهنامه و سنجش تطبیقی آن با سایر منابع تاریخ نگارانه ی اسلامی و همچنین بیان وجه افتراق و اشتراک آن ها با تکیه بر رویکرد فردوسی می باشد که با استفاده از روش کتابخانه ای به صورت توصیفی - تحلیلی موضوع مورد نظر تحلیل و تبیین قرارگرفته است. نتایج این پژوهش می تواند مقام شاهنامه را در متون تاریخی برای ساسانی پژوهان شفاف تر و معتبرتر سازد و برای سایر تحقیقات نیز در این زمینه مفید و ارزشمند واقع گردد و در مجامع علمی- پژوهشی، گروه تاریخ، ادبیات و... مورد استفاده مخاطبان قرار گیرد.