بینش و روش درتاریخ نگاری سیفی هروی

تاریخ نامه هرات، تالیف سیفی هروی یکی از مهمترین کتب تاریخ محلی ایران در عصر ایلخانان است که به زبان فارسی نگارش یافته است.این پژوهش در صدد است ،با بررسی زندگی نامه، آثار ،منابع اطلاعاتی مورخ در نگارش اثر،گرایش های مذهبی وی،انگیزه های تالیف، محتوی آثار ،شاخصه های تاریخ نگاری وی را از خلال روایات ارایه نماید تا بتوان با شناخت منظومه فکری مورخ ،روش تاریخنگاری وی را در این خصوص نشان دهد. یافته های پژوهش حاضر، مبتنی بر روش تاریخی و بهره گیری از شیوه کتابخانه ای، نشانگر این موضوع است که هروی با نگارش مجموعه غیاثی و اختصاص بخش هایی از تاریخ هرات به اخلاق سیاسی، تاریخ را در زمره علوم نقلی ندانسته وآن را به حکمت عملی نزدیک کرده و عرصه ایی برای انعکاس حکمت عملی قرار داده است . او در روش تاریخ نگاری خود از رویکرد انتقادی و علی بهره برده اما نتوانسته آن را اساس کار خویش قرار داده و از آن به طور فراگیر استفاده نماید.بازتاب مسایل اجتماعی یکی از مهم ترین ویژگی های تاریخ نگارانه اثر مورخ و بیانگر رویکرد جدی وی به مسایل اجتماعی است .تاریخ نامه هرات به جهت اشتمال بر شرح برخی از شعرا و علما و بزرگان نیز در خور توجه است.