تخمین زمان بازچرخش آب در پیکره های آبی نیمه بسته با رویکرد توده ای و گسترده (مطالعه موردی: خلیج چابهار)

یکی از مهمترین پارامترها در طراحی پروژه های توسعه سواحل با رویکرد طرحی سازگار با محیط زیست دریا، تخمین زمان باز چرخش آب در پیکره های آبی نیمه بسته مانند خلیج چابهار می باشد. به همین منظور، در این مقاله چگونگی زمان باز چرخش آب در خلیج چابهار که از مسایل روز کشور ایران بوده با استفاده از دو رویکرد توده ای و گسترده مورد بررسی قرار گرفت. نحوه کار به این صورت بود که در ابتدا به مدل سازی جریان در داخل خلیج مذکور با استفاده از مدل MIKE 21 ماژول FM پرداخته شد. سپس با استفاده از داده های استخراجی از مدل هیدرودینامیک مذکور و روش های تجربی ارایه شده به تخمین زمان باز چرخش آب در این خلیج اقدام شد. نتایج نشان داد که مدت زمان باز چرخش کل آب در خلیج چابهار توسط روش استامو و همکاران (2007) و زیمرمن (1981) معادل 7 روز می باشد که روش های موردنظر روش های تخمینی یا توده ای می باشند. این در حالی است که بررسی پهنه بندی زمان بازچرخش آب که در رویکردی گسترده مورد استفاده قرار می گیرد میزان زمان بازچرخش آب بسته به محل مورد بررسی از 5 تا 120 روز می باشد. این مساله مبین اهمیت این دیدگاه در توسعه هر پروژه ساحلی در این منطقه است که باید مد نظر طراحان قرار گیرد.