تحلیلی زبان شناختی از پدیده «بدگویی/غیبت»

بدگویی/غیبت پدیده ای اجتماعی است چرا که در جریان ارتباط و سوء استفاده از شرایط نابرابر شکل می گیرد؛ پدیده ای شناختی است چرا که در پی اثرگذاری بر ذهن و کنترل عملکرد افراد است؛ و پدیده ای گفتمانی است چرا که در زبان تجلی می یابد. در این پژوهش با تحلیل 16 مورد از غیبت هایی که در خلال رخدادهای کلامی بزرگ تر انجام گرفته اند به بررسی گفتمانی این پدیده می پردازیم. برای این منظور ضمن تحلیل "گذار"های شکل دهنده غیبت و ارایه الگو (ها) ی چینش "گام" ها در آن بر طبق دیدگاه بایبر، کارنر و اپتون (2007)، و ساسانی و یزدانی (1392)، به چگونگی بهره برداری غیبت کننده از راهبرد دستکاری برای مقصود خود نیز اشاره می کنیم. تقطیع غیبت ها نشان داد غیبت 6 گذار اصلی دارد که هر کدام راهبردهای خود را دارند. غیبت کننده با توسل به راهبرد دستکاری می کوشد بر شناخت مخاطب تحت تاثیر گذارد و او را به اندیشیدن و عمل کردن در جهتی که مقصود خود است وا دارد.