اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر طرحواره های ناسازگار در زنان با مشکلات زناشویی

رضایت زناشویی در تداوم زندگی زناشویی اصلی مهم است و شناسایی عوامل و مداخلات موثر در تقویت آن حایز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر طرحواره های ناسازگار اولیه زنان با مشکلات زناشویی انجام شد.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1398 بود. از این بین تعداد 32 نفر به روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس ملاک های ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (16 نفر در هر گروه). گروه آزمایش تحت 12 جلسه 90 دقیقه ای درمان شناختی رفتاری قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بود از پرسشنامه طرحواره یانگ و مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر. داده ها با استفاده از نرم افزار 21-SPSS و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد.

نتایج نشان داد که درمان شناختی-رفتاری در کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان دارای مشکلات زناشویی اثربخش است (05/0>P).

طبق نتایج می توان در طراحی برنامه های مرتبط با ارتقای سلامت خانواده و روابط زوجین از درمان شناتی رفتاری به عنوان مداخله ای موثر در بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه استفاده نمود.