طراحی چارچوب مفهومی ارزشیابی برنامه های یادگیری الکترونیکی در موسسات آموزش عالی

هدف کلی این مقاله ارایه یک چارچوب مفهومی برای ارزشیابی برنامه های یادگیری الکترونیکی است که با بررسی گسترده پیشینه تحقیقات در زمینه ارزشیابی یادگیری الکترونیکی، 9 سوال اساسی مورد تاکید قرار گرفت و براساس آنها هفت رویکرد ارزشیابی یادگیری الکترونیکی به شرح زیر شناسایی گردید: رویکرد مورد پژوهی، رویکرد مقایسه با شیوه آموزش سنتی، رویکرد ارزیابی ابزارهای پژوهشی مورد استفاده، رویکرد ارزشیابی بازگشت سرمایه، رویکرد مدل های ترازیابی، رویکرد ارزشیابی محصول و رویکرد ارزشیابی عملکرد. در این مقاله پس از بررسی بسیاری از مدل ها و چارچوب های یادگیری الکترونیکی مطرح شده توسط محققان و یا موسسات آموزش عالی، مولفه های مشترک آنها براساس سه معیار الف) پشتوانه علمی، ب) تواتر و تجربه استفاده بین المللی و ج) در دسترس بودن اطلاعات آنها به عنوان عوامل اصلی مدل پیشنهادی با الهام از مدل خان (2001) برگزیده شدند که عبارتند از: سازمان، مدیریت، فناوری، جنبه های آموزشی، طراحی محیط ارایه، خدمات پشتیبانی، ارزشیابی و ملاحظات اخلاقی. آنگاه از طریق اعتبارسنجی با استفاده از نظرات 30 نفر از خبرگان و صاحب نظران حوزهIT  و به ویژه یادگیری الکترونیکی در سطح آموزش عالی کشور، چارچوب مفهومی اولیه مبتنی بر عوامل، ملاک ها و نشانگرهای  مورد نظر برای ارزشیابی یادگیری الکترونیکی در موسسات آموزش عالی ایران طراحی و معرفی گردیده است.