کارایی علف کش های خاک مصرف بر کنترل گل جالیز Phelipanche aegyptiaca در ارقام آفتابگردان Helianthus annus L.

 به منظور بررسی کنترل گل جالیز با علف کش های خاک مصرف در زمان خاکورزی آزمایشی در مزرعه با سه رقم آفتابگردان Helianthus annus.L (پروگراس، فرخی و آجیلی) انجام شد. موقعیت آزمایش روستای خیارج از توابع شهرستان بویین زهرا، استان قزوین بود که در سال زراعی 1396 اجرا گردید. این آزمایش در قالب بلوک های کاملا تصادفی با کاربرد 18 تیمار، یک تیمار آن غرقاب و 17 تیمار دیگر علف کش خاک مصرف با سه غلظت (صفر درصد، هفتاد و پنج درصد و صد درصد توصیه شده) با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. صفات اندازه گیری شده شامل تراکم، وزن تر، وزن خشک گل جالیز و شاخص های زیستی آفتابگردان بود. نتایج آزمایش نشان داد بهترین کنترل گل جالیز به ترتیب در تیمارهای تری فلوکسی سولفورون (انوک 75 درصد دبلوی جی) 20 گرم در هکتار، روش غرقابی، بوتاکلر (ماچتی 60 درصد ای سی) 3 لیتر در هکتار، سیکلوات (رونیت 72 درصد ای سی) 5/1 لیتر در هکتار و اتال فلورالین (سونالان 3/33 درصد ای سی) 4 لیتر در هکتار بود. تیمارهای فوق به ترتیب 2/92 درصد، 1/90 درصد، 1/88 درصد، 88 درصد و 87 درصد نسبت به شاهد، گل جالیز را کنترل نمودند. در بررسی بعمل آمده در بین سه رقم آفتابگردان، به ترتیب آجیلی، فرخی و پروگراس نسبت به گل جالیز حساس بودند. تاثیر علف کش ها بر ارقام آفتابگردان معنی دار نشد.