تاثیر شوری کلرید سدیمی بر رشد و برخی ویژگی های فیتوشیمیای چای ترش (.Hibiscus sabdariffa L)

شوری یکی از مهمترین تنش های غیر زیستی است که موجب کاهش محصولات کشاورزی می شود و تهدیدی جدی برای کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک مثل ایران است. با توجه به اینکه چای ترش یک گیاه دارویی مهم صنعتی می باشد ارزیابی اثر شوری بر رشد و خصوصیت های فیتوشیمیای این گیاه از اهمیت بالایی برخوردار است. بدین منظورآزمایشی با غلظت های مختلف شوری(0، 20، 40، 60، 80، 100، 120، 140 میلی مولار) از منبع کلرید سدیم به صورت طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در شریط کنترل شده گلخانه ای انجام شد. گیاهان در مخلوطی از پرلایت و پومیس در گلدان های 12 لیتر کاشته شدند و غلظت های مختلف شوری در مرحله دو برگی اعمال شد. هدایت الکتریکی (EC) وpH بستر کشت به طور منظم کنترل گردید تا تغییرات آنها به حداقل برسد.  نتایج نشان داد که اثر غلظت های مختلف شوری بر مقدار مواد جامد محلول، ویتامین ث، آنتی اکسیدانت کل، آنتوسیانین معنی دار (p≤0.05) شد. میزان ویتامین ث و آنتی اکسیدان در تیمار140 میلی مولار نسبت به تیمار بدون شوری به ترتیب 8/74 و 0/5 درصد افزایش نشان داد. تاثیر تیمارها بر رشد میوه چای ترش از لحاظ قطر، وزن تر و وزن تر دانه معنی دار بود و کمترین میزان قطر و وزن تر میوه مربوط به تیمار با غلظت 140 میلی مولار بود. بین آنتی اکسیدان و ویتامین ث همبستگی مثبت معنی داری در سطح احتمال 1% مشاهده شد. به طور کلی رشد گیاه از لحاظ وزن تر و خشک و ارتفاع گیاه با افزایش غلظت شوری کاسته شد ولی خشکیدگی اندام های هوایی در گیاه در اثر شوری مشاهده نگردید. با توجه به نتایج این آزمایش، گیاه چای ترش تحمل شوری 140 میلی مولار شوری کلرید سدیمی را در کاشت بدون خاک دارا می باشد.